Chaos....
Blijf op de hoogte en volg Marjolein
06 Februari 2017 | India, New Delhi
Mijn eerste stempel in mijn nieuwe paspoort, het avontuur is dan echt begonnen. Terwijl ik netjes aansluit in de rij bij de gate, komt er een Indiase meneer aan die gewoon doorloopt. Hij laat z’n paspoort niet zien, niets. De jongen achter de balie lijkt ook wat verbluft. De bediende die achter de man aanloopt, laat blijkbaar zijn paspoort zien en de jongen achter de balie neemt er genoegen mee. Het is dus al begonnen: status zorgt er in India voor dat je je niet aan alle regels hoeft te houden…. Right.
Aangekomen in Delhi moet ik langs de douane voor een stempel, hier is er enige chaos door de drukte en de roepende Indiers dat je naar een andere balie moet. Tja… we zijn weer in India. Ik haal m’n tas op en vind Ingrid bij de bagageband. Nu, op zoek naar de pick-up, die er niet blijkt te zijn. Na een telefoontje met het hotel krijg ik te horen: “pick-up not there, we have problem with car”. Oke…. Toch maar een pre-paidtaxi dus. We stappen in een klein stinkend busje bij een hele oude viezige meneer, maargoed, we zijn met z’n tweeën, dus gewoon doen. Onze taxichauffeur rijdt (terwijl hij een sigaar rookt) flink door. Hij rijdt steeds op 2 banen tegelijk en snijdt verschillende auto’s af, ja, we zijn weer in India. We stappen om 2 uur s’nachts uit in een compleet verlaten wijk zonder verharde weg. Maar we moeten het de beste man nageven, hij heeft ons wel gebracht waar we moesten zijn.
De volgende dag is deze vieze straat ineens vol leven, alle roldeuren zijn open en overal komen kleine winkeltjes achter tevoorschijn. We worden meteen aangesproken door een aardige gast die goed Engels spreekt. Hij vertelt ons van alles over Delhi en vraagt wat we hier komen doen, ja waarschijnlijk wil hij iets verkopen maar voor nu is het prima. We komen bij een travelagency waar we een afspraak maken om de volgende dag naar de Taj Mahal te gaan met een chauffeur. Ja, we hebben iets gekocht, maargoed, we zijn er blij mee, dat telt.
De volgende dag worden we om 6 uur al opgehaald om te vertrekken richting Agra. Onze chauffeur is tegen alle verwachtingen in op tijd. Het is erg mistig, dus van de heenreis zien we weinig. De chauffeur vertelt ons meteen dat je 3 dingen nodig hebt in het verkeer in India: “good horn, good brakes and good luck”. Good to know dan maar.
Bij binnenkomst van de Taj Mahal worden onze handtassen worden gecontroleerd als we naar binnen gaan, de Indiase dame voor mij veroorzaakt wat rumoer doordat ze gebraden kippenpootjes los in haar tas heeft zitten en die ook nog eens naar binnen probeert te smokkelen, los in de tas… iets minder fris zullen we maar zeggen. De Taj Mahal blijft indrukwekkend en overweldigend mooi! Onze gids laat ons zien hoe licht reflecteert in de oranje stenen die ingelegd zijn in de Taj Mahal. Ongelofelijk hoe de hele steen oplicht door er met een klein lampje op te schijnen. De Taj Mahal is al een jaar in onderhoud om schoon gemaakt te worden. Het verschil tussen wit en een beetje geelachtig is enorm.
Onderweg terug is het drukker geworden op de weg. Onze chauffeur schiet overal tussendoor, de hele weg over. Er wordt voor alles getoeterd, echt voor alles. Onze theorie: ze toeteren gewoon om te laten weten dat ze eraan komen zodat je niet ineens opschuift, of ze toeteren omdat je in de weg zit, of ze toeteren omdat ze daar zin in hebben. Kortom, chaos dus. Wij zijn blij met de good horn, good brakes en de grote mate van good luck die de skills van onze chauffeur bij staan. We zijn levend thuis gekomen, dus ja, deze man heeft skills in de auto.
Terug in Delhi gaan we op zoek naar een pinautomaat. Om onbekende reden komen we overal lege pinautomaten tegen, maar bij de 5e vinden we toch geld. Weer een missie geslaagd. Nu op zoek naar eten, we vinden een rooftoprestaurantje met perfect overzicht over een marktplein. Nu kunnen we eindelijk eens kijken naar alle chaos zonder contant gevaar te lopen voor eigen leven. Chaos.
Aangekomen in Delhi moet ik langs de douane voor een stempel, hier is er enige chaos door de drukte en de roepende Indiers dat je naar een andere balie moet. Tja… we zijn weer in India. Ik haal m’n tas op en vind Ingrid bij de bagageband. Nu, op zoek naar de pick-up, die er niet blijkt te zijn. Na een telefoontje met het hotel krijg ik te horen: “pick-up not there, we have problem with car”. Oke…. Toch maar een pre-paidtaxi dus. We stappen in een klein stinkend busje bij een hele oude viezige meneer, maargoed, we zijn met z’n tweeën, dus gewoon doen. Onze taxichauffeur rijdt (terwijl hij een sigaar rookt) flink door. Hij rijdt steeds op 2 banen tegelijk en snijdt verschillende auto’s af, ja, we zijn weer in India. We stappen om 2 uur s’nachts uit in een compleet verlaten wijk zonder verharde weg. Maar we moeten het de beste man nageven, hij heeft ons wel gebracht waar we moesten zijn.
De volgende dag is deze vieze straat ineens vol leven, alle roldeuren zijn open en overal komen kleine winkeltjes achter tevoorschijn. We worden meteen aangesproken door een aardige gast die goed Engels spreekt. Hij vertelt ons van alles over Delhi en vraagt wat we hier komen doen, ja waarschijnlijk wil hij iets verkopen maar voor nu is het prima. We komen bij een travelagency waar we een afspraak maken om de volgende dag naar de Taj Mahal te gaan met een chauffeur. Ja, we hebben iets gekocht, maargoed, we zijn er blij mee, dat telt.
De volgende dag worden we om 6 uur al opgehaald om te vertrekken richting Agra. Onze chauffeur is tegen alle verwachtingen in op tijd. Het is erg mistig, dus van de heenreis zien we weinig. De chauffeur vertelt ons meteen dat je 3 dingen nodig hebt in het verkeer in India: “good horn, good brakes and good luck”. Good to know dan maar.
Bij binnenkomst van de Taj Mahal worden onze handtassen worden gecontroleerd als we naar binnen gaan, de Indiase dame voor mij veroorzaakt wat rumoer doordat ze gebraden kippenpootjes los in haar tas heeft zitten en die ook nog eens naar binnen probeert te smokkelen, los in de tas… iets minder fris zullen we maar zeggen. De Taj Mahal blijft indrukwekkend en overweldigend mooi! Onze gids laat ons zien hoe licht reflecteert in de oranje stenen die ingelegd zijn in de Taj Mahal. Ongelofelijk hoe de hele steen oplicht door er met een klein lampje op te schijnen. De Taj Mahal is al een jaar in onderhoud om schoon gemaakt te worden. Het verschil tussen wit en een beetje geelachtig is enorm.
Onderweg terug is het drukker geworden op de weg. Onze chauffeur schiet overal tussendoor, de hele weg over. Er wordt voor alles getoeterd, echt voor alles. Onze theorie: ze toeteren gewoon om te laten weten dat ze eraan komen zodat je niet ineens opschuift, of ze toeteren omdat je in de weg zit, of ze toeteren omdat ze daar zin in hebben. Kortom, chaos dus. Wij zijn blij met de good horn, good brakes en de grote mate van good luck die de skills van onze chauffeur bij staan. We zijn levend thuis gekomen, dus ja, deze man heeft skills in de auto.
Terug in Delhi gaan we op zoek naar een pinautomaat. Om onbekende reden komen we overal lege pinautomaten tegen, maar bij de 5e vinden we toch geld. Weer een missie geslaagd. Nu op zoek naar eten, we vinden een rooftoprestaurantje met perfect overzicht over een marktplein. Nu kunnen we eindelijk eens kijken naar alle chaos zonder contant gevaar te lopen voor eigen leven. Chaos.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
